Uz poeziju Desanke Maksimović odrastale su generacije mladih sudbinski povezanih na balkanskoj vetrometini, gde su emocije često zvezda vodilja. Pesme o mladosti, čežnji, samoći, devojačkoj strepnji i strahu od onoga što bi moglo ubiti iluziju o čistoj, idealnoj ljubavi, lako su našle put do srca ustreptalih od nabujalih osećanja. Slutnja i strepnja, kao sinonimi traganja za lepotom, zanosima i uzletima u visine, utkane su u svaki stih Desankine ljubavne poezije. Najtananijim otkucajima duše, u kojima je ljubav još uvek iluzija, snevanje i iščekivanje, posvećena je i njena najpoznatija pesma “Strepnja”.      Ova oda nevinoj ljubavi, punoj zanosa i nade, donela joj je i prvo književno priznanje, daleke 1925.godine, na…